کد مطلب:149833
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:246
موسی بن جعفر در سوگ امام حسین
حضرت رضا، علیه السلام، می فرماید: كان ابی اذا دخل شهر الحرام لایری ضاحكا و كانت الكآبة تغلب علیه حتی تمضی منه عشرة ایام فاذا كان یوم العاشر كان ذلك یوم مصیبته و حزنه و بكائه و یقول: هو الیوم الذی قتل فیه الحسین، علیه السلام؛ [1] .
ماه محرم كه فرا می رسید كسی پدرم را خندان نمی دید و نگرانی و ناراحتی و اندوه، بر آن بزرگوار، غالب می شد تا ده روز از آن بگذرد، روز دهم كه فرا می رسید روز مصیبت و حزن و اندوه و گریه آن حضرت بود و می فرمود: این روز روزی است كه حسین، علیه السلام، در آن به شهادت رسید.
عظمت مقام والای امام حسین و بزرگی امر شهادت آن بزرگوار از اینجا ظاهر می شود روز عاشورا، روز حزن و مصیبت كه حضرت
كاظم، علیه السلام، بود آن روز غصه دار و اندوهگین بودند، و در توجیه حال و برنامه ی خود می فرمودند: روز عاشورا روز قتل حسین، علیه السلام، است، یعنی بزرگ انسانی در این روز به شهادت رسیده كه جا دارد همه در این روز به سوگ بنشینند، عزاداری كنند و غم و اندوه، همه ی وجود آنان را فرا بگیرد.
[1] صدوق، محمد؛ امالي، مجلس 27، ص 78.